بررسی اثرات رزیگلیتازون و اپی گالوکاتچین گالات بر بیان پروتئین pgc-۱α در رده سلول های عضلانی c۲c۱۲ مقاوم به انسولین القا شده با پالمیتات

Authors

سالار بختیاری

salar bakhtiyari 1-department of biochemistry, school of medicine, ilam university of medical sciences, ilamگروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام آذر باباخانی

azar babakhani 2-student research committee, ilam university of medical sciences, ilamکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام کریمه حقانی

karimeh haghani 1-department of biochemistry, school of medicine, ilam university of medical sciences, ilamگروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام

abstract

مقدمه: تغییر در سوخت و ساز لیپیدها یکی از سازوکارهای مهم برای درمان مقاومت به انسولین و در نتیجه دیابت نوع 2 است. از سوی دیگر، pgc-1α به عنوان یکی از تنظیم کننده­های کلیدی بیوژنز و عملکرد میتوکندری، از راه افزایش بتا- اکسیداسیون لیپیدها، نقش مهمی در بهبود حساسیت به انسولین ایفا می­کند. در پژوهش حاضر، اثرات اپی­­گالوکاتچین ­گالات (egcg)، به عنوان ترکیب ضدچاقی و افزاینده کاتابولیسم چربی، بر بیان پروتئین pgc-1α بررسی شد و با داروی ضددیابتی رزیگلیتازون (rgz) مقایسه گردید. مواد و روش­ها: پس از تمایز میوبلاست­های c2c12 به میوتیوب، مقاومت به انسولین از طریق تیمار پالمیتات القا گردید. سپس میزان بیان پروتئین pgc-1α، پیش و پس از  تاثیر انسولین و هم چنین پس از تیمار با egcg و rgz، با استفاده از روش وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تیمار با پالمیتات بیان پروتئین  pgc-1α را در سلول­های  c2c12 به طور معنی داری کاهش داد (001/0p=). تیمار این سلول­ها با egcg اثر معنی داری بر بیان پروتئین pgc-1α نداشت (67/0p=)، در حالی که تیمار با rgz بیان این ژن در سطح پروتئین را به طور معنی داری افزایش داد (003/0p=). هم چنین، این افزایش معنی دار در بیان ژن pgc-1α در سطح پروتئین تحت تیمار همزمان با rgz و egcg حفظ شد (001/0p=). نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که تاثیر egcg بر میزان بیان پروتئین pgc-1α معنی دار نبود، در حالی که rgz به طور معنی داری کاهش بیان القا شده با پالمیتات پروتئین pgc-1α را بهبود داد. در مجموع، به نظر می­رسد که اثرات ضد دیابتیک egcg بر خلاف rgz از راه تاثیر بر بیان ژن pgc-1α اعمال نمی­گردد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثرات رزیگلیتازون و اپی‌گالوکاتچین ‌گالات بر بیان پروتئین PGC-1α در رده سلول‌های عضلانی C2C12 مقاوم به انسولین القا شده با پالمیتات

مقدمه: تغییر در سوخت و ساز لیپیدها یکی از سازوکارهای مهم برای درمان مقاومت به انسولین و در نتیجه دیابت نوع 2 است. از سوی دیگر، PGC-1α به عنوان یکی از تنظیم‌کننده­های کلیدی بیوژنز و عملکرد میتوکندری، از راه افزایش بتا- اکسیداسیون لیپیدها، نقش مهمی در بهبود حساسیت به انسولین ایفا می­کند. در پژوهش حاضر، اثرات اپی­­گالوکاتچین ­گالات (EGCG)، به عنوان ترکیب ضدچاقی و افزاینده کاتابولیسم چربی، بر ...

full text

ارزیابی اثرات کاهش بیان ژن tnf-α بر مقاومت به انسولین القاء شده با پالمیتات در سلول های عضلانی c۲c۱۲

مقدمه: مقاومت ­به ­انسولین­ نقص ­اصلی­ در ­دیابت ­نوع ­2 و ­چاقی می باشد. ­طی این اختلال تجمع ­لیپید همراه­ با افزایش بیان tnf-α در ­عضله­ رخ­ می­دهد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثرات کاهش­ بیان tnf-α بر مولکول­های کلیدی مسیر پیام رسانی انسولین (irs-1 و akt) و مقاومت ­به ­انسولین در­ رده ی سلول­­های عضلانی c2c12 ­در ­حضور ­و­ عدم حضور پالمیتات بود. مواد و روش­ها: برای کاهش بیانtnf-α ، سلول­­های c2...

full text

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

جلد ۱۷، شماره ۱، صفحات ۵۳-۶۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023